Το σύστημα που κυριαρχούσε από παλιά για το ποιους έχουμε καθήκον να αγαπάμε και να τιμάμε μας τέλειωσε!Ο,τι δίνεις παίρνεις,και θα έλεγα κι ολας ότι αυτό είναι και το πιο δίκαιο!Ποιος ο λόγος να χρειάζεται να αγαπάς κάποιον μόνο και μόνο επειδή είναι γονέας ή συγγενής σου ενώ στην πραγματικότητα δεν τον ενδιαφέρει καν αν υπάρχεις?
Ας συνειδητοποιήσουμεε πλέον ότι η αγάπη δεν είναι θείο δώρο..και δεν δίνεται,δεν χαρίζεται..αλλά κερδίζεται!Κερδίζεται με την αξία,τον κόπο και τα δάκρυα που έχεις ξοδέψει για κάποιον!
Μην εξευτελίζουμε το πιο όμορφο συναίσθημα του κόσμου,την αγάπη..Μπορούμε απλά να αποδεχτούμε την "έλλειψη" κάποιου σημαντικού κομματιού της ζωής μας και να πάμε παρακάτω..μόνοι μας,με την αξιοπρέπεια μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου