Paradise*

Περνάνε οι μέρες,χωρίς να το καταλαβαίνεις.Προχωράς κανονικά,συνεχίζεις,το νιώθεις ότι πράττεις σωστά!
Όμορφο αυτό ε?Να σιγουρεύεσαι μέρα με την μέρα για τον εαυτό σου ότι επιτέλους έκανες το καλύτερο -και να μην λες ότι θα γινόταν αυτό κι αυτό και τα 1000 επιπλέον αν είχες πάρει άλλη απόφαση!-

Παίρνεις,δίνεις..χωρίς να το απαιτείς και να το επιδιώκεις.

Επιλέγεσαι,επιλέγεις..γιατί αν το σκεφτείς καλύτερα,όλη η ζωή σου είναι μια σειρά επιλογών.
Σε βοηθάνε, βοηθάς.. χωρίς να το συνειδητοποιείς στην κάθε μέρα πράξη.

Στεναχωριέσαι,στεναχωρείς.. αλλα μετά το μετανιώνεις,ελπίζοντας να μην είναι αργά.
Πληγώνεσαι,πληγώνεις.. χωρίς να ξέρεις το γιατί,αλλά στο τέλος πάντα κατι αποκομείς.

Τιμωρείσαι,τιμωρείς..γιατί όρια υπάρχουν και είναι σωστό να τηρούνται.
Εκδικείσαι,εκδικείς...γιατί κατά βάθος προσπαθείς να απαλύνεις τον πόνο σου.
Προστατεύεσαι,προστατεύεις...όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί το αισθάνεσαι.
Σ'εμπιστεύονται,εμπιστεύεσαι.. με ρίσκο να τα χάσεις όλα.

Αγκαλιάζεσαι,αγκαλιάζεις..γιατί μέσα από αυτό παίρνεις δύναμη κι εσύ.
Σ'ερωτεύονται,ερωτεύεσαι...καταρρίπτοντας μύθους και υποσχέσεις!
Αγαπιέσαι,αγαπάς....(?)    αγαπάς,γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς,αγαπάς γιατί μόνο έτσι αισθάνεσαι ότι οι λέξεις παίρνουν διάσταση και αξίζουν..!