Κάπως έτσι..

Καλημέρα σε όλους τους μπλογκερς,που αν κ 4 -τώρα το καλοκαιράκι δηλαδή- ξυπνάμε τέτοια ώρα!

Έχω να γράψω ομολογουμένως αρκετό καιρό..δεν ξέρω,ξεκινούσα να γράφω,έσβηνα ξαναέγραφα και πάλι το ίδιο...

Όταν συμβαίνουν τοοοοσα πολλά γεγονότα και αλλάζουν καταστάσεις και είναι τα πάντα πρόσφατα και καινούργια στην πραγματικότητα σου,πρώτα πρέπει να τα κατανόησις και μετά να τα αναλύσεις νομίζω!

Και τώρα λοιπόν,αρχίζει πάλι η ζωή μου να προσαρμόζεται στους κανονικούς της ρυθμούς..

Όλα χρειάζονται τον χρόνο τους:)

Το καλοκαίρι κυλάει όμορφα...οι άνθρωποι της καθημερινότητας μας δηλαδή το ομορφαίνουν,οι απρόσμενες εξορμήσεις,η ανυπομονησια για τα επερχόμενα ταξίδια,η ελπίδα για κάτι καινούργιο..

Ένα απλό χαμόγελο,και δυο χαρούμενα μάτια σου φτιάχνουν την μέρα και σου υπενθυμίζουν για ποια πράγματα πρέπει όντως να νιώθουμε τυχεροί.

Μπόρες υπάρχουν πάντα...και ξέρετε τι ε?οι μέρες αυτές ξεκινάνε με ένα τερααααστιο ήλιο και με πολύ ζέστη και μονάχα μέσα σε μια στιγμή..βλέπεις τα σύννεφα να σε περικυκλώνουν...στο χέρι μας είναι όμως για το αν θα βραχουμε ή όχι...να τις αποτρέψουμε είναι όντως δύσκολο..ούτως η άλλος δεν υπάρχει λόγος...

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε όμως είναι να προφυλαχτουμε...

Έτσι και με τις στενοχώριες της καθημερινότητας πρέπει απλά να μην τις αφήσουμε να μας επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό..

Εμείς ορίζουμε το κακό και το καλό..εμείς ορίζουμε ακόμα και την διάρκεια τους...

Ας κρατήσουμε το καλό λοιπόν...

Ας κρατήσουμε αυτό που μας δίνει ζωή...

Ας κρατήσουμε.... την αγάπη!

(..)