Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Καληνύχτες*

Είναι απίστευτη η χαρά όταν έρχεται εκείνη η στιγμή που-λέμε τώρα- τελειώνεις το διάβασμα,κάνεις μπάνιο και -ναιιιι μαντέψτε μόνοι σας!!!- ΞΑΠΛΩΝΕΙΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΣΟΥ!


Τα αγαπώ τα βράδια,νιώθεις το μυαλό σου να ξεκουράζεται έστω και λίγο,να φεύγουν οι πολλές κακές σκέψεις,και να έρχονται τα όμορφα όνειρα να σ αγκαλιάσουν και να σου θυμίσουν ότι υπάρχει και παρακάτω απ αυτό που είμαστε τώρα,εδώ.

Οι καλύτερες μέρες έρχονται .. και δεν είναι καθόλου μακρυα*

Καλη σας νυχτα!

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Δίπλα μας*

Αυτοί που μας δίνουν κουράγιο και χαρά είναι στην τελική αυτοί που βρίσκονται συνέχεια δίπλα μας,κι εμείς δεν τους αντιλαμβανόμαστε πάντα!

Είναι εκείνοι:

Που θα έκαναν τα πάντα για ένα μας χαμόγελο.

Που θα έλεγαν τα πάντα για να μας φτιάξουν την διάθεση.
Που θα έδιναν τα πάντα για μια μας αγκαλιά.
Που θα ρίσκαραν τα πάντα για ένα λεπτό μαζί μας.
Που θα ονειρευόντουσαν τα πάντα αρκεί να βρισκόμασταν κι εμείς μαζί τους.
Που θα ανεχόντουσαν τα πάντα σε μια στιγμή που θα ξεσπούσαμε πάνω τους.
Που θα έβρισκαν τα πάντα για να μας δείξουν ότι οι ελπίδες δεν πεθαίνουν.
Που θα άφηναν τα πάντα για να έρθουν να μας βρουν.
Που θα αγαπούσαν τα πάντα ακόμα και τα ελαττώματα μας.




Όλα αυτά τα "που" μπορούμε να τα βρούμε εκεί έξω.Αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Μόνο αυτό.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

!

Τίποτα δεν τελειώνει.Όλα είναι στο μυαλό μας.Ότι υπάρχει ακόμα εκεί,υπάρχει παντού.
Κι εγώ είμαι ακόμα εδώ,και δεν φεύγω.Το ξέρεις.
Οπότε τα λέμε στην επόμενη στροφή;)

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Απαντήσεις*

Λοιπόν,σήμερα η μέρα μου ξεκίνησε πολύ όμορφα.
Τι άλλο να θέλει κανείς εκτός απο τους κολλητούς του και ένα πρωινό καφέ?
Τίποτα!

Η Α. είχε φέρει μαζί της ένα βιβλιαράκι.Μου χε ξαναπεί γι αυτό το βιβλίο.
"Εσύ κάνεις την ερώτηση και αυτό απλά σου δίνει την απάντηση,μου λεγε!"
Ωραίο πράμα,σκέφτηκα όταν το πρωτάκουσα!
Όλες οι αναπάντητες ερωτήσεις,εκεί θα έχουν απάντηση.Κάναμε πολλές!Παααααάρα πολλές!
Άλλες για το σχολείο,άλλες για ταξίδια,άλλες για βλακείες,άλλες για πράγματα που μισούμε,άλλες για  αυτά που μας ταλαιπωρούν,κι άλλες γι αυτά που αγαπάμε.
Και σε όλες μας απάντησε,διφορούμενα αλλά πάντα σωστά.
Τις περισσότερες φορές,ξέραμε τις απαντήσεις,γελούσαμε-σαν χαζές για την ακρίβεια-.
Σε άλλες πάλι-αναπάντητες-άμα έβγαινε αυτό που θέλαμε ...τσουπ το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!
Σ'αυτές που δεν μας άρεσαν,έπεφτε και καμιά κακή λεξούλα-ντροπή-!

Έκανα πολλές,μία όμως ξεχώρισε.Επαναλαμβανόμενη συνεχώς.Και συνεχώς απαντημένη με παρόμοιο τρόπο.
Μου άρεσε...Δεν την πίστευα όμως
.Έχω σταματήσει να πιστεύω σε πράγματα που δεν αλλάζουν.
Δεν αξίζει...άμα άξιζε,θα είχαν αλλάξει από μόνα τους!

Καλή σας νύχτα*




Υ.Γ: Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ Μ. κ Α. *






Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Απογεύματα.






Είναι κάτι απογεύματα που τα ερωτεύομαι...
Ξέρετε αυτά τα οποία έπονται απο μια πολύ κουραστική μέρα,γεμάτη με υποχρεώσεις και δουλειές.

Κάθομαι στο παράθυρο,αναπνέω τον φθινοπωρινό αέρα και νιώθω το αεράκι να χαϊδεύει το πρόσωπο μου.Είναι ότι πρέπει.

Δεν σκέφτομαι το μετά,ποιο το νόημα?προβλέπεται μεγάλο βράδυ και σήμερα αλλά αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι γιατί να μην απολαύσουμε την κάθε στιγμή του?
Εκεί έχω καταλήξει-ναι,είπα όχι στην γκρίνια-!

Τελικά τα σημαντικά είναι άλλα.Όλα εκείνα που μας φαίνονταν δεδομένα μέχρι την στιγμή εκείνη που τα πήρανε μακρυά μας και μας τα στερείσανε.Μπορούμε όμως να τα αποκτήσουμε μέρα με την μέρα.Κομμάτι το κομμάτι.

Ησυχία,δεν με τρομάζει.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Ώς Εδώ.




Τελικά όταν μαθαίνεις πράγματα,δεν είναι πάντα για καλό.
Μερικές φορές πέφτεις απ τ σύννεφα,άλλες απογοητεύεσαι,άλλες θυμώνεις.
Πάντως σίγουρα τα δεδομένα αλλάζουν.
Δεν θέλω να μου αλλάζουν τα δεδομένα.
Είναι βρώμικο παιχνίδι για όσους δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοια.
Κι εγώ έπαιζα πάντα καθαρά.Χωρίς να προσπαθώ να τα έχω όλα δικά μου.
Επιλέγοντας αυτό που θεωρούσα πως έχω ανάγκη,ξέροντας πως η λύση είναι μια.


Υπάρχουν κάποιοι άνρθωποι που τους είναι δύσκολο να συμβιβαστούν με κάτι που δεν τους αρέσει.
Συγνώμη που είμαι απ αυτούς.


(..)


Παρά τις δυσκολίες και τις ανασφάλειες πάντα θα έρχεται η ώρα που θα βρεθούμε στην θέση της "επιλογής",όποια κι αν είναι αυτή..
Και ξέρετε τι?
Όσο την αφήνεις αυτή την ώρα και την παραμελείς,τόσο θα σε εκδικηθεί κι αυτή όταν σε πετύχει σε κάποια γωνία.



Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Sometimes.

Κυριακή βράδυ,περασμένη ώρα.Και αυτή σκέφτεται τα γνωστά.
Τι έγινε αυτή τη βδομάδα που πέρασε.Με τι χάρηκε,τι την εκνεύρησε,τι αγάπησε,τι φοβήθηκε.
Κάνει τον απολογισμό.Μάλλον πήγε μείον,δεν της αρέσει.
Ανακάθεται στην καρέκλα της και δεν θέλει να σκεφτεί γιατί.Είναι ήδη αργά.
Δεν υπάρχει λόγος να καλέσει βραδιάτικα τις σκέψεις της,θα πονέσει.


After all,tommorow is another day;)

Όχι*

Όχι στους μυγιάγγιχτους.
Όχι στου πολύ-μιλάμε για πάρα πολύ-ευαίσθητους.
Όχι σε αυτούς που τα παίρνουν όλα τις μετρητοίς.
Όχι στους απόλυτους.
Όχι στους γκρινιάρηδες.
Όχι στους μίζερους.
Όχι στους απαισιόδοξους.

Το ποτήρι είναι μισογεμάτο και ΟΧΙ μισοάδειο.
Επιτέλους.


Καληνύχτα:)!