Νιώθω άπραγη,ότι δεν προσφέρω..
Χαζεύω την θέα..
Ονειρεύομαι..
Θέλω να αλλάξω τα δεδομένα,να βάψω τον ουρανό για να είναι γεμάτος με ελπίδες,να χρωματίσω τις γκρίζες μέρες του καλοκαιριού(αλλά και του χειμώνα),να κάνω τους ανθρώπους που με περιτριγυρίζουν χαρούμενους..!
Διασχίζω τον γνωστό (καθημερινό πλέον) δρόμο για το λιμάνι,το λιμάνι μου.Τα πάντα φαίνονται διαφορετικά,οι ανθρωποι,η γάτα διπλα στον σκουπιδοτενεκε,τα αυτοκίνητα που περνάνε...μάλλον κι εγώ ειμαι διαφορετική(..)
Ναι,είμαι διαφορετική,με άλλο αέρα,άλλες σκέψεις,άλλες ιδέες,διαμορφωμένες αντιλήψεις,αλλά μ'αρέσει.Γιατί μόνο έτσι δημιουργώ,μόνο όσο εξελίσσομαι υπάρχω και όντως το αισθάνομαι.Ένα κύμα χαράς,στενοχώριας,ανησυχίας αλλά και αναισθησίας κατακλύζει τα μάτια μου..δεν ξέρω όμως ποιο συναίσθημα υπερισχύει:^
Χωρίς καλά καλά να το καταλάβω,βρίσκομαι στο καταφύγιο μου εκεί που όλα φαντάζουν δυνατά και εφικτα..
Κάθομαι στην άκρη του βράχουΧαζεύω την θέα..
Ονειρεύομαι..
καταπληκτικο:)
ΑπάντησηΔιαγραφή